W miejscu, gdzie obecnie znajduje się gmach Opolskiego Urzędu Wojewódzkiego stał Zamek Piastowski – pierwsza siedziba władz rejencji opolskiej,jednej z trzech, na jakie została podzielona prowincja śląska. Pierwszy dokument, w którym wymienia się Zamek Piastowski pochodzi z 1228 roku. Wystawiony 1 sierpnia głosi: „I tak się stało, ze ja Kazimierz, z bożej łaski książę na Opolu, po głębokim namyśle, z dobrą wolą z mej strony …. postanowiłem zamek i miasto otoczyć murem…”. Około 1300 r. zbudowano okrągłą wieżę o wys. ok. 35 m, znaną dzisiaj jako „wieża piastowska”. Zamek Piastowski należał przez wszystkie lata do rodu Piastów. W 1532 roku zmarł na zamku ostatni książę z rodu Piastów – Jan Dobry. Po tym Habsburgowie, zagarnąwszy wszelkie dobra ruchome na zamku, potraktowali księstwo jako przedmiot zastawów i przetargów, oddając je w coraz to inne ręce. Zamek popadł w ruinę. W końcu XVI wieku zamek doczekał się nowoczesnych fortyfikacji. Niestety – 3 kolejne pożary w latach 1615, 1737 i 1739 zniszczyły zamek. Swoje odrodzenie zamek zaczął przeżywać od połowy XIX w. i już od 1860 r. stał się ponownie ośrodkiem władzy. W 1880 r. wieża otrzymała murowany hełm, zwieńczony granitową iglicą. W latach 1904 - 1906 zbudowano od strony południowo-zachodniej nowe, dwupiętrowe skrzydło neorenesansowe. Na szczycie wieży zamontowano miedzianego orła. W 1928 roku ostatni rezydujący prezydent rejencji górnośląskiej dr W. Proske podjął decyzję o definitywnym wyburzeniu resztek Zamku Piastowskiego na Ostrówku. Teren po wyburzonym zamku (oszczędzono jedynie zachowaną do dziś basztę) przeznaczono pod budowę nowej siedziby rejencji opolskiej. W 1931 roku rozpoczęto budowę nowego biurowca, który ukończono w 1934 r. W 1957 roku przebudowano zwieńczenie wieży piastowskiej, zastępując cynkowy stożek murowaną iglicą z wykutym w żelazie orłem piastowskim. Obecny budynek wraz z Wieżą Piastowską, która ma ok. 42 m wysokości i 163 stopnie na galerię widokow - symbol Opola, widoczny z każdej strony miasta jest najbardziej reprezentacyjną budowlą modernistyczną w Opolu.
McAron