 |
 |
||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kamienica nr 2, usytuowana szczytowo oraz harmonijnie połączona z otaczającymi ją budynkami, kształtuje zachodnią pierzeję opolskiego rynku, która określa jeden z fragmentów zespołu architektonicznego domów przyrynkowych.
Historia Obecna kamienica powstała w latach 30. XX w., zniszczona podczas działań wojennych została przebudowana w latach 1945-52. Wzniesiona na miejscu wcześniej znajdującej się kamienicy, którą Hans Lutsch – badacz architektury, konserwator i architekt określił na podstawie ...
Kamienica nr 2, usytuowana szczytowo oraz harmonijnie połączona z otaczającymi ją budynkami, kształtuje zachodnią pierzeję opolskiego rynku, która określa jeden z fragmentów zespołu architektonicznego domów przyrynkowych.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Historia Obecna kamienica powstała w latach 30. XX w., zniszczona podczas działań wojennych została przebudowana w latach 1945-52. Wzniesiona na miejscu wcześniej znajdującej się kamienicy, którą Hans Lutsch – badacz architektury, konserwator i architekt określił na podstawie form frontonu szczytowego jako barokową. Partia szczytu wyróżniała się bogato rzeźbionym obramieniem otworu okiennego na poddaszu. Został on ujęty pilastrami oraz wolutami i zamknięty półowalnym frontonem, w którego polu wewnętrznym umieszczono motyw muszli. W części parterowej kamienicy od 1946 roku mieściła się wypożyczalnia książek Księgarnia Opolska, w latach 80. XX w. – Księgarnia Literacka. Dom nr 2, niegdyś dwuosiowy z trzema kondygnacjami i bogatym wystrojem architektonicznym fasady dziś stanowi jedynie swobodną interpretację nawiązującą do baroku. Opis Kamienica usytuowana jest w zwartej zabudowie zachodniej pierzei rynku, w centrum układu staromiejskiego. Wzniesiona została na planie wydłużonego prostokąta wzdłuż linii wsch.-zach., w miejscu wąskiej, średniowiecznej parceli mieszczańskiej. Murowana z cegły, tynkowana, czterokondygnacyjna z ostatnim poziomem określonym przez mezzanino oraz zwieńczona dachem dwuspadowym krytym papą. Elewacja frontowa jest 3-osiowa, symetryczna, artykułowana poziomymi gzymsami międzykondygnacyjnymi na poziomie pierwszej, czwartej, piątej kondygnacji, a także gzymsem wieńczącym partię szczytu. Poziom przyziemia wyznaczają głównie przestrzenie witryn flankowane przez otwory wejściowe w osiach skrajnych elewacji, prowadząc do lokalu usługowego i właściwej klatki schodowej budynku. Powyższe trzy kondygnacje ujmują płaskie filary przyścienne w formie pionowych, boniowanych pasów rozmieszczone na krańcach elewacji. Płaszczyzna ściany nieznacznie cofnięta w tym miejscu, zakończona została poziomym podziałem, nad którym wznosi się ostatnia poziom półpiętra. Nad nim wznosi się trójosiowy szczyt z dekoracją stiukową. Budynek podpiwniczony, o trójtraktowy układzie wnętrz. Zejście do piwnicy znajdujące się w drugim trakcie. Obiekt dostępny z zewnątrz. Oprac. Joanna Banik, Katarzyna Latocha, OT NID w Opolu, 15.03.2019 r. Źródło:  (licencja CC BY-NC-ND 3.0)
|
|||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
|
|
|||||||||||
Kamienica nr 2 na innych fotografiach
|
|||||||||||
|
|
|||||||||||
 |
|
||
|---|---|---|---|