Budynek został wzniesiony w latach 1879-1880 przez mistrza murarskiego Toffla. Uroczyste otwarcie odbyło się 30 października 1880 roku. Jego pierwszym dzierżawcą, a następnie właścicielem był Carl Barnoth z Wystruci. W 1909 roku odsprzedał on hotel konsorcjum przedsiębiorcy Gustawa Kornege. W tym samym roku podjęto prace mające na celu przebudowę i unowocześnienie obiektu. W miejscu dotychczasowego ogrodu restauracyjnego dobudowano nowe reprezentacyjne skrzydło hotelu (otwarto je latem 1910 roku). Unowocześniono też salę główną. W roku 1929 w hotelu urządzono największe w mieście kino „Capitol”. W tym celu zamurowano trzy okna od strony ul. Klebarskiej i przeniesiono tam ekran oraz scenę. W sali zamontowano fotele dla 750 widzów, zastosowano też nowoczesny system wentylacyjny oraz klimatyzację. Salę połączono z urządzoną na piętrze kawiarnią z miejscami dla około 100 gości. Projekt architektoniczny całej przebudowy powstał w berlińskiej pracowni Ericha Mendelsohna. W 1945 roku budynek zostały zniszczony, a następnie rozebrany. Odbudowano jedynie kino, które działało pod nazwą „Odrodzenie”. Na przełomie lat 60-tych i 70 tych XX wieku i ten budynek został rozebrany.
Był to budynek trzykondygnacyjny, wzniesiony na planie litery L. Utrzymany w stylu włoskiego renesansu, secesyjny w wystroju wnętrz, znany był głównie z wielkiej sali, w której organizowano największe uroczystości miejskie i państwowe, ale także koncerty, przyjęcia, bale oraz zebrania i zjazdy różnych organizacji i stowarzyszeń. Sala wyposażona była w scenę, dzięki czemu wystawiano tu przedstawienia teatralne, pełniła też funkcję sali kinowej. Po przebudowie z lat 1909-1910 hotel posiadał 80 pokoi.
Za